s. Cecylia (Cecylia Skrocka)

W Zgromadzeniu ukończyła kurs pielęgniarski i katechetyczny, uczęszczała też na zajęcia w Instytucie Wyższej Wiedzy Religijnej. We wrześniu 1938 r. powstała placówka zakonna we wsi Stęszyce, którą z czasem włączono do Zduńskiej Woli. Ofiarodawczynią była Elżbieta Hillowa. Życzeniem jej było otworzenie sierocińca, co zostało wkrótce przez siostry dokonane. Siostra Cecylia pielęgnowała ofiarodawczynię do jej śmierci (1943). Od 1944 do 1945 r. zatrudniona była w sierocińcu niemieckim mieszczącym się w domu zakonnym, przy ul. Opiesińskiej.

Po wojnie wraz z siostrą Leonią Laguną zorganizowała tu sierociniec dla polskich dziewczynek i pracowała w nim z ramienia Zgromadzenia; pod koniec 1945 r. przebywały w nim 22 dziewczynki, w l. 1946 1949 pracowała w Gdańsku, przy ul. Kościelnej. Tutaj w domu zakonnym w trudnych warunkach powojennych zorganizowała przedszkole i w nim była zatrudniona. W l. 1949-1951 była wychowawczynią w przedszkolu w Poznaniu, w l. 1951-1952 w Lipnie - do przejęcia przedszkola przez władze państwowe, stając w jego obronie, została aresztowana wraz z innymi siostrami i wywiezienia 10 V 1952 r. do aresztu śledczego w Bydgoszczy, po kilku dniach zwolniona. Wyrzucona z domu zakonnego w Lipnie zamieszkała we Włocławku przy ul. Orlej 9 (wówczas Buczka). W l. 1952-1973 uczyła dzieci religii, przeważnie w salkach katechetycznych w parafii Św. Stanisława we Włocławku, w Lubaniu, Kruszynie. W tym czasie swoją opieką darzyła potrzebujących, a przede wszystkim zaangażowała się w pracę charytatywną dla rodzin biednych i wielodzietnych w środowisku włocławskim.

Z polecenia bp. Franciszka Korszyńskiego współpracowała z ks. Piotrem Tomaszewskim, zajmując się niewidomymi, dla których comiesięcznie sprawowana była msza święta w kaplicy Sióstr Wspólnej Pracy przy ul. Orlej, a także odbywały się spotkania świąteczne opłatkowe czy wielkanocne. Następnie w l. 1973-1995 s. Cecylia mieszkała w Lubrańcu, gdzie do 1991 r. katechizowała dzieci i jednocześnie w l. 1987 1995 pełniła obowiązki przełożonej domu. Jako katechetka zaskarbiła sobie wdzięczność licznych wychowanków i życzliwość nauczycieli. Odznaczała się sumiennością, gorliwością, systematycznością, umiłowaniem katechizowanych, o czym wspomina w swoim piśmie ks. Marian Włosiński, diecezjalny wizytator katechizacji. Po pracowitych latach przeszła w 1995 r. do Włocławka, do domu przy ul. Leśnej 2, by godnie odpocząć. Siostra Cecylia umiała pogodnie znosić wszelkie dolegliwości cielesne, zawsze radosna, usłużna, towarzyska, wdzięczna za doznaną dobroć, gorliwa w spełnianiu obowiązków zakonnych, interesowała się sprawami rodziny, przyjaciół, których zdobyła dużo w ciągu swego długiego życia.

Zmarła 6 IX 2006 r. w domu zakonnym we Włocławku przy ul. Leśnej 2, licząc 92 lata, i została pochowana na cmentarzu przy al. Chopina, w kwaterze sióstr z ul. Leśnej.