s. Donata (Marianna Ziomek)

(1919-2013), podczas II wojny światowej łączniczka w partyzantce, potem członkini Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi, bibliotekarka w książnicy Wyższego Seminarium Duchownym we Włocławku.

Urodziła się 17 IV 1919 r. W miejscowości Maciejowice na Mazowszu, z rodziców Adolfa i Anny, z domu Bomba. Do piątego roku życia przebywała w rodzinnej miejscowości, następnie z rodzicami przeprowadziła się do Ruskiego Brodu w Kieleckiem. W czasie II wojny światowej była łączniczką w partyzantce. Po zakończeniu wojny 21 VII 1945 r. Wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi we Włocławku (wieczystą profesję złożyła 2 VII 1952 r.).

Najpierw pracowała we włocławskiej świetlicy dla dzieci przy ul. Seminaryjskiej 7, pod kierownictwem ks. Władysława Szafrańskiego. W 1949 r. Została kierowniczką domu dziecka przy ul. Leśnej we Włocławku. Po powrocie do domu generalnego w 1950 r. Zajmowała się m.in. prowadzeniem korespondencji zakonnej i księgowości hotelu „Wspólna Praca”, pełniła też funkcję wychowawczyni postulantek. W latach 1951-1956 odbyła studia specjalistyczne z zakresu filozofii przyrody na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej (Sekcja Teoretyczna) Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i uzyskała stopień magistra filozofii na podstawie pracy p.t. Stosunek filozofii przyrody do nauk fizykalnych według Juliusza Seilera i Jakuba Maritaina (Lublin 1956). W tym czasie dodatkowo uczestniczyła w wykładach z psychologii.

Po zakończeniu studiów m.in. 16 lat pracowała w kościelnych instytucjach kulturalnych Włocławka, w tym 14 lat w bibliotece Wyższego Seminarium Duchownego. Pracę w bibliotece seminaryjnej rozpoczęła 17 XI 1959 r. Najpierw jako zastępczyni jednej z pracownic, a od 1 XII 1959 r. Została zatrudniona na stałe. W uzasadnieniu przyjęcia jej do pracy dyrektor biblioteki ks. Zygmunt Tyburski napisał: „wydaje się być pożyteczną pracownicą w przyszłości dla dobra biblioteki i dlatego po rozwadze zdecydowałem [...] o przyjęciu jej na etat biblioteczny”. Do tej pracy kwalifikowały ją m.in. studia wyższe uwieńczone zdobyciem stopnia magistra, znajomość języka łacińskiego i jednego z języków obcych nowożytnych, umiejętność pisania na maszynie. Jeśli chodzi o praktyczne wiadomości w zakresie bibliotekarstwa, to uczyła się ich stopniowo od pracującej od ponad roku (od XI 1958 r.) siostry tegoż zgromadzenia oraz od dyrektora biblioteki. Prace planowane dla s. Donaty to: prowadzenie bieżących spraw administracyjnych (obsługa interesantów, wypożyczenia międzybiblioteczne, akcesja i korespondencja) oraz inwentaryzacja [...]), a gdy czas pozwoli – pomoc w katalogowaniu. Poza tym wiadomo, że s. Donata zajmowała się także formatyzowaniem książek (ustawianiem według wysokości grzbietu).

Od 1964 r. S. Donata była jedyną współpracowniczką dyrektora biblioteki seminaryjnej w pracach nad porządkowaniem, opracowywaniem i udostępnianiem księgozbioru. Do jej obowiązków należało wówczas prowadzenie zakupów nowych publikacji, katalogowanie i inwentaryzacja nowych druków, obsługa interesantów w wypożyczalni miejscowej i międzybibliotecznej, akcesja nabytków oraz korespondencja. Po śmierci dyrektora ks. Zygmunta Tyburskiego (24 XII 1967 r.) przez 6 i pół roku siostra Donata praktycznie sama prowadziła wszystkie prace biblioteczne; przedtem, w 1966 r. (27 VI-1 VII), przeszła pięciodniowy kurs bibliotekarski w Lublinie.